Na een relaxte maand met visite en veel leuke uitstapjes, nu een wat drukkere maand voor de boeg. Marja werkt natuurlijk al een tijdje, en gaat het nu wat rustiger krijgen (toeristen seizoen is bijna over).De jongens proberen naast school ook wat te sporten en Fiene en IJsbrand gaan deze week hun entree in de maatschappij maken. Fiene in een pre-school en IJsbrand in de zorg. De lange zomer is voorbij, maar qua weer houden ze voorlopig nog een tijdje 22+ en het zeewater is 21 graden, dus dat is zeker nog een tijdje lekker.De dagen zijn wel merkbaar korter dus in de avond vroeg donker, maar clubs, verenigingen e.d gaan weer beginnen. Wel leuk om te kijken wat er in de buurt is en wat leuk is voor ons. Wie weet wat we tegenkomen.Deze week in ieder geval weer nieuwe dingen, en wie weet waar die weer naar toe leiden! Weer nieuwe dingen, dus weer een beetje op pad.Herfst hier betekent natuurlijk ook dat het bijna lente is in Nederland en dat de dagen wat langer worden. En wij hebben de indruk dat veel mensen daar naar uitkijken, want de weerverslagen die wij hier uit Nederland kregen waren alles behalve zonnig. Goede week allemaal en als er geen nieuwe verslagen op dit blog verschijnen, zijn we dus druk met werk.
___________________________________________________________________________
Vandaag is het dan zover. Fiene gaat voor het eerst naar de creche, en daar is ze erg trots op. Fiene hielp ijverig met het inpakken van haar tas. Brood, zonnehoedje, fruit, geen luiers meer want Fiene is een “glote meid” dus gaat zelf naar de WC. Bij aankomst nog even poseren voor een foto, om daarna parmantig naar binnen te stappen.
Ze liep gelijk door de zaal alsof ze de eigenaresse was, dus aan zelfvertrouwen geen gebrek. Het communiceren in het Engels zal best nog wat voeten in aarde krijgen. Dit is wel een manier om het op te pakken voor Fiene. Vanmorgen werd haar vriendelijk, maar natuurlijk in het Engels verteld, waarom er een deur dicht was. Fiene bleef gewoon net zo lang bij de deur staan tot iemand haar meenam om te laten zien wat er achter was. Ze laat dus duidelijk niet de Hollandse kaas van haar brood eten en dat geeft ons ook vertrouwen. YOU GO GIRL!!!
Niet alleen kleine meisjes worden groot, maar ook jochies.
De volgende foto is het bewijs.
Harm heeft zijn hele schaaltje met NASI gegeten!!!
En je ziet hoe trots hij erop is.
Harm is Harm. En doet wat hij wil, en dat vinden wij
meestal goed, en anders luistert hij wel, (als hij
dat op dat moment wil)
Van de week gaan we naar een nieuwe sport
voor Harm, maar daarover later meer.
En onze Jonathan spreekt echt al heel behoorlijk Engels. De juffen zijn gewoon verbaasd hoe goed hij het doet, en met lezen is hij al heel wat groepjes naar boven gegaan.
We zijn bij de atletiek geweest, maar die houden er over twee weken mee op. Even kijken wat er nog meer in de buurt is en wat leuk is, Want na zijn prijzen bij het zwemmen heeft Jonathan toch wel zin in sport.
We boffen maar met deze toppers!!
____________________________________________________________________________
Van de week heb ik mijn eerste loon gestort gekregen, en dat hebben we gelijk maar geïnvesteerd in een oer Hollands vervoermiddel: namelijk een fiets.
Een mountainbike met een kinderzitje dat lijkt op een schietstoel.
De veiligheidsvoorschriften zijn hier duidelijk strenger dan in Nederland wat betreft dit soort dingen en dat komt soms betuttelend over. Aan de andere kant zijn de wegen hier een stuk slechter om te fietsen en dat maakt het ook wel onveiliger dan de fietspaden die we gewent zijn. Fietspaden zijn hier niet, en de Highway wordt dus door auto’s en fietsers gebruikt. Er is simpelweg vaak geen andere manier om van A naar B te komen buiten de Highway om. De weg is hobbelig en de vele bomen zorgen voor bladeren en takken op de weg. Kortom veiligheid staat hoog aangeschreven.Of het zitje ook roadtrainproof is durf ik niet te zeggen, en dat gaan we ook maar niet uitproberen.
De fiets zelf is er een met veel versnellingen en schijfremmen. Eerst zat ik te twijfelen om een 29inch mtb te kopen, maar ik zal hem vooral gebruiken voor werk, halen en brengen en af en toe een stukje off-road fietsen. Er zijn paden genoeg om lekker de bossen in te gaan en op zaterdag gaat er altijd een groepje om fietsers op pad. Het is een club, maar iedereen is welkom om mee te gaan, dus een leuke manier om wat routes te verkennen.
Het is behoorlijk heuvelachtig hier dus de versnellingen en goede remmen zijn een must.
De stoel is er trouwens erg makkelijk af te halen en Fiene gaat dus niet mee als we off-road gaan.
Afgelopen weken was het vooral wennen aan dingen. Wennen dat Johan weg is (pak soms nog teveel bestek) wennen aan pre-school en wennen aan werk.
Marja is vooral aan het wennen dat ze meer vrij is, en heeft daar weinig moeite mee.
Het werk gaat goed, ook al was het wel even wennen om in een bejaardenhuis te werken. Als je de oudjes wat beter leert kennen is het heel goed te doen, en stap je ook wat makkelijker over sommige dingen heen. Het wordt nooit een hobby om luiers te verschonen bij 80 plussers natuurlijk. Het is voor hen zelf ook een tragedie om niet meer voor zich zelf te kunnen zorgen, en ze waarderen het echt als je ze helpt. Daarnaast is het heerlijk om de levensverhalen te horen van mensen die zoveel hebben zien veranderen de laatste jaren, en er zijn er ook een paar uit Nederland die al voor de oorlog hierheen gekomen zijn. Dus lekker Nederlands kletsen en even “bijpraten” over de laatste 60 jaar.
Het werk in de gehandicapten zorg is ook goed te doen, en is wel anders dan in Nederland. In een gezinsvervangend tehuis wonen 5 bewoners met net zoveel personeel op een dag. Echt luxe dus en tijd om lekker te wandelen, zwemmen en naar buiten te gaan. Voorlopig zijn beide baantjes als oproepkracht, maar voor volgende week sta ik 7 dagen ingeroosterd. Dat was wel even schrikken maar ze “gunden” me wel wat diensten omdat ik een tijdje geen werk gehad heb. Even voorzichtig gezegd dat ik het erg waardeer, maar dat het echt niet “hoeft”. Wel top dat ze meedenken natuurlijk.
Gelukkig sta ik voor heel wat late diensten, zodat ik bij het ontbijtje en het naar school gaan er wel bij ben.
Nou dat was het voor nu even. Deze week ook even wat persoonlijke mails gekregen en gestuurd. Heerlijk om op de hoogte te blijven van wat er allemaal gaande is.
Hoef ik over 40 jaar niet alles in een keer bij te praten als er een dutchie komt werken in mn bejaardeflat.
________________________________________________________________________
Vandaag voor mij weekend, voor een dag en dan begint de reeks van 7 dagen. Dat is al een tijdje terug dat ik dat gehad heb trouwens. Ik denk voor het laatst bij de “Willem” dus al meer dan 10 jaar terug. Marja ging vandaag wel werken en daarna met haar collega’s een middag en avond op pad. Leuk dus, en gister heeft ze nog wat lekkers voor ons gemaakt. Een heerlijke wortel taart en hij is net zo lekker als dat ie mooi is. Heerlijk weertje vandaag dus lekker een picknick in eigen tuin met de kinderen. Vanmiddag komt er bezoek voor Harm dus hartstikke leuk. We zouden nog even schrijven wat Harm voor sport is gaan doen, en daar komt ie: Gymnastiek. Nou zeg maar bijna turnen want er wordt ook op toestellen geoefend. Jonathan gaat deze week ook mee want Harm had zulke enthousiaste verhalen. We gaan zeker een keer foto’s maken en dan zetten we ze op deze site. Eentje alvast in de tuin gemaakt, dus die krijgen jullie alvast. Gister heb ik nog een gesprek met een krasse knar gehad die vandaag 68 jaar terug getrouwd is. Een heerlijk brutale oude baas die vroeger ook wat gebokst heeft, dus al snel een “klik”. Getrouwd in 1942 ging hij gelijk na zijn trouwdag naar Papoea Nieuw Guinea en volop verhalen daarover natuurlijk. Hij was ook erg benieuwd waar ik vandaan kwam en wat ik hier kwam doen, hoe het met onze kinderen ging en vertelde waar zijn kinderen nu allemaal woonden. Hoe het met zijn vrouw ging de laatste jaren en nog veel meer. We hadden alle tijd, want ik ging mee naar de tandarts, dus in de wachtkamer, taxi en ook weer “thuis” lekker gekletst. Ik kreeg nog een “wijze les” van hem mee voordat ik weer naar huis ging. Don’t get to old Ice, it’s not worth it. Ik keek” expres” wat verbaasd op, en voor ik kon vragen, is het zo slecht, verbeterde hij zichzelf en zei, Don’t get old, it’s not bloody worth it. Hij zal het wel weten met zijn 90+. Voorlopig nog maar de dag plukken.
___________________________________________________________________________
Vandaag toch een vrije dag, en wat voor één.
Ze vroegen eerder deze week of ik een extra dienst wilde werken, en dat vond ik best, maar dan wel een andere dienst ervoor ruilen. En dat was vandaag. Alleen is het nu zo dat Fiene op vrijdag naar pre school gaat, Marja werkt en de jongens op school zitten dus was ik vandaag helemaal alleen. Eerst lekker ontbijten met z’n allen en daarna de jongens naar de bus gebracht. Toen een bakje met Marja en Fiene gedaan, lekker even meefietsen naar Marja’s werk (3 minuten) en toen gelijk op de fiets Fiene wegbrengen naar school. Daar leert ze al aardig wat engelse kinderliedjes, dus even gevraagd voor kopietjes zodat we thuis ook kunnen oefenen. Via school naar strand om te zwemmen en nog heel wat vissen gezien. Toen even bij de buren langs om te helpen in de tuin, en even kletsen natuurlijk. Tijdens het gesprek kwam eigenlijk goed naar voren hoe soepel het ons allemaal verlopen is. Na 5 maanden hier zijn we al aardig gesetteld en gaat het zo goed met ons allemaal. Het enige is misschien dat mijn registratie nog niet rond is, maar aan de andere kant had ik dan misschien een baan in Nowra gehad (65km) en nu werk ik 3 km hier vandaan en hebben we het ook goed. We komen steeds vaker bekenden tegen, van werk, sport, kerk en buren en al hebben we helemaal geen intentie om onze vrienden te “vervangen” voor andere, voelt het wel steeds vertrouwder hier. Vanmiddag kwamen we nog bekenden tegen die Australie uit moeten en hun visa thuis (Engeland voor hen) moeten regelen. Gelukkig hoeven wij daar niet bang voor te zijn en kunnen we terug, of hier blijven als we dat willen. Nu hoeven we nog niet te kiezen, dat doen we over twee jaar pas, dus we zijn nog om te kopen....!
Deze week een wandeling met Marja en Fiene gemaakt waarbij allemaal aboriginal kunst staat.
Een ding vond ik erg mooi en heeft wel iets om even over na te denken.
De aboriginals vroegen/vragen zich af waarom en hoe wij kinderen iets leren over het leven van achter gesloten schooldeuren en hoe wij de Schepper van de natuur kunnen danken achter (kerk)muren vandaan.
Zit zeker wat in...
_________________________________________________________________________
Want na een dag op stand even wat lekkers (makkelijks) eten en zo laat mogelijk naar huis is wat we allemaal willen natuurlijk.
Wij hebben echt een week met heerlijk weer achter de rug, en heel wat uurtjes strand.
De zomer is voorbij maar het kwik haalt nog makkelijk de 28 graden en de zee 22.
Daarnaast is het rustig op strand en hebben we van de week een belangrijke ontdekking gedaan.
De Beachhut verkoopt heerlijke patatjes!!
Meestal krijg je hier van die witte slappe Engelse dingen, maar bij de Beachhut zijn ze echt heerlijk. Dus weer een Katwijkse traditie die we niet hoeven te missen.
Patat (met zand) op strand.
Deze week heeft Jonathan Aussie Rules Football gespeeld, en dat was een leuke dag, maar van de regels heeft niemand echt veel begrepen. Als je de wedstrijden ziet denk je ook dat er geen regels zijn, dus denk ik dat niemand echt de regels snapt en die frustratie maar op elkaar af reageert.
Verder wel wat drukker met werk gehad. De Paasdagen staan voor de deur en dat betekent nog wat meer drukte. Mensen gaan en komen op vakantie, dus toeristen die voor een hapje bij Marja langs komen en gaten in het rooster die ik dan kan opvullen. We kunnen het tot nu toe erg goed plannen en hebben nog geen oppas nodig gehad.
Nou allen een prettig weekend en volgende keer hopen we wat te schrijven over een paar bezoekers van onze tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten