Tja, het valt niet mee als je op je tweede naar een ander land verhuist en dan twee talen moet/gaat leren, terwijl je eigenlijk nog helemaal geen taal spreekt.
Dit levert natuurlijk verwarring op, maar ook erg leuke anekdotes.
Thuis spreken we Nederlands, mits er visite is.
We vinden het belangrijk dat de kinderen hun Nederlands goed blijven beheersen, hun hele familie woont daar immers.
Afgelopen week vroeg Fiene ons of ze een filmpje mocht kijken. Ze krijgt af en toe DVD’s opgestuurd uit Nederland, hartstikke leuk.
We zetten de DVD op, en vroegen aan Fiene: in welke taal wil je de film zien, in het Nederlands of in het Engels?
Ze keek ons aan, en vroeg: Welke taal praat ik nu?
‘Nederlands!’ zeiden wij. Okee, zei ze. Dan wil ik hem in het Nederlands!
Soms erg verwarrend voor Fiene en ze oefent er op los.
Nieuwe woorden worden uitgevonden, want is het nu ruiken, smell of smuiken??
“Ik wil een knife” is voor ons goed te begrijpen, maar op school hebben ze de grootste problemen met ,” I want a mes”.
De wereld is voor alle kinderen al een vreemde plek en dan moet je dingen nog een plek en naam geven ook.
Soms erg verwarrend:
Toen ik vorige week thuiskwam met een nieuwe tuinschaar, vroeg ze:
O, is dat een mes, voor als wij soms vervelend zijn?
Op zo’n moment ben ik blij dat niemand verstaat wat ze zegt, de buren zouden nog eens hele verkeerde gedachten kunnen krijgen! :-)
Tot slot vroeg Fiene vanmorgen in bad om een wit piemelding. Aan jullie de vraag: Wat bedoelde ze hiermee?
Antwoord kan via het blog!
DOEEI en a kiss en a cuddle
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Helemaal trots en zonder enige angst voor water meldde ze zich bij de zwemjuf.
In een mooi badpak (knalroze natuurlijk) en met een vriendelijk lach, sprong ze letterlijk in het diepe.
De juf vroeg of ze het water in wilde komen, dus, hop, spring je zo ver als je kan en zie je verder wel wat er gebeurt.
Het eerste wat Fiene leerde was rustig het water in gaan.
Ze deed net of ze het leuk vond.
Daarna het “echte werk” en dat was reuze interessant.
In een groepje van 4 kinderen krijgen de kinderen 1 keer per week een half uur les.
Het gaat eerst om boven water te blijven, en om naar de kant te komen.
Ook het op de kant klimmen wordt geoefend, en dat natuurlijk op een zo speels mogelijke manier.
In het water veel beenslag, en af en even met de armen oefenen. Al met al best vermoeiend, maar voor een foto wordt nog wel een smile gevonden.
Kinderen die les nemen, mogen onbeperkt gebruik maken van het zwembad, dus naast de les zwemt Fiene soms met ons, en ze vindt het heerlijk.
Moeten wel even kijken of ze straks voor Nederland uitkomt of..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten