We hebben bezoek!!!
Johan is een maand bij ons op bezoek en daar keken we natuurlijk erg naar uit.
Op tijd geland, en een goed weerzien op het vliegveld.
Gelijk met zijn 2en verdwaald in Sydney natuurlijk, maar dat vanaf nu alles mis gaat dat wisten we al van te voren , en nemen we op de koop toe.
Volgende blog komt van onze gast.
____________________________________________________________________________
Na een lange vlucht van bijna 24 uur (waarvan ik zeker wel 15 minuten heb geslapen) kom ik eindelijk aan op de luchthaven van Sydney.
Daar staat me jongste broer me op te wachten en is het echt even vreemd voor me om hem ineens weer te zien in real life! Maar na enkele flauwe grappen voelt het alweer meteen vertrouwd. Als we een uur later in ons hotel aankomen in Sydney CBD (het centrum van de stad) ben ik alweer ver over me slaap heen en gaan we nog even de stad verkennen. Na een korte nacht slapen ben ik alweer vroeg wakker en hebben we nog een dagje om Sydney te ontdekken. Erg leuk allemaal en echt een aanrader als je hier toch ben. Het is wel erg druk in de stad en Ice en Mar kennende zijn ze niet voor de drukte naar ‘Oz’ verhuisd. Daarom ben ik ook blij dat de de dag erna vroeg in de ochtend vertrekken naar Mollymook Beach om de ander 4 sheeps weer te zien. Wanneer we rond half 12 (lokale tijd) aankomen staat Fiene me samen met Marja al op te wachten voor het huis. Na een dikke knuffel lijkt het of het gister was dat ze afscheid van ons namen op Schiphol. Gelukkig herkent Fiene me nog. Na me spullen snel uitgepakt te hebben (vooral het snoepgoed en kado’s die ik heb meegenomen) is het tijd om even bij de jongens te gaan kijken op school, ook weer even raar om hun weer in het echt te zien.
Ondanks me jetlag, en een overlading aan prikkels die ik hier krijg voel ik me al meteen thuis en benoem ik mezelf tot sheep nr. 6 van de kudde.
Het voelt geweldig om hier te zijn en ik raad het iedereen aan! (zeker omdat het in Nederland nu nog vriest.)
Nou, groetjes van de party-sheep en tot een volgende blog, ik ga nu lekker chillen op het strand!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zoals iedereen weet hebben we visite, en dat is voor het eerst, en dat is heel leuk.Nog wel even wennen aan het tijdsverschil, maar we hebben Johan even het een en ander laten zien in de buurt.
Nog geen hele dagen weg, maar even de bush in en genieten van het uitzicht en de boel een beetje te verkennen.
De kinderen zijn natuurlijk helemaal blij dat Ome Johan op bezoek is, en Ome Johan zou Ome Johan niet zijn als de kinderen opeens allemaal rare dingen zouden doen. Zo vonden wij deze foto van een , met bananen, jonglerende Jonathan. Vol trots natuurlijk, maar wij vermoeden fraude.
Daarnaast een lekkere welkoms BBQ gehad, en dat gaan we zeker nog een paar keer doen, want dat is goed bevallen.
Het weer zit niet helemaal mee, maar we hebben nog een paar weken, dus hebben we er alle vertrouwen in dat hij nog wel een paar keer verbrand en vervelt. Nu lekker ontspannen en natuurlijk genieten dat Johan hier is.
Hij heeft al wel kennis gemaakt met lokale beestjes, maar dat mag hij zelf een keer vertellen.
___________________________________________________________________________
Beste schapen fans, hier weer even een stukje van de 6e schaap. (Johan)
Na een aantal dagen regen te hebben gehad in Mollymook (commentaar van Ice ; ‘normaal valt er nooit zoveel’ ) Was het weer gister alweer een stuk beter met goede vooruitzichten. Voor Ice en mij de kans om een stuk te gaan wandelen, een berg te beklimmen en een tentje mee te nemen voor 2 nachten. Na in de ochtend proviand te hebben ingeslagen in Ulladulla, zijn we maandag rond 5 uur vertrokken richting Morton NP.
Toen we hier aankwamen werden we al gastvrij ontvangen door 2 grijze kangaroe’s. Na een avondje whiskey en een zeer korte nacht, werd het tijd voor ons om ons klaar te maken voor onze levensgevaarlijke tocht richting ‘ The Castle!” de meest beruchte berg van morton NP en misschien wel van heel Australie!
Door een klein navigatie foutje kwamen we aan de verkeerde kant van een heuvel uit waardoor we zonder het te weten door Leech-Valley liepen! Althans deze naam heb ik deze Valley gegeven omdat ik op de 500 meter die ik er doorheen ben gelopen, zeker 20 bloedzuigers van me schoenen/sokken heb gehaald. ook zat er een bloedzuiger op me nek, me buik en zelf 1tje bijna in me lies, die ik trouwens pas vond toen hij zich al lekker vol had gezogen. Na onze zware start door Leech-Valley vonden we toch de weg die ons naar de “Castle” zou leiden. Onderweg naar boven hebben we erg kunnen genieten van het uitzicht, iets wat ik nooit meer zal vergeten. Toen wij op een kleine 100 meter onder de top van 837 meter stonden, kwamen we erachter dat de ‘Castle’ niet in te nemen was omdat de laatste 100m meter verticaal naar boven loopt. We hebben tegen beter weten in toch nog geprobeerd de top te halen, maar dit als je geen Spiderman heet gewoon onmogelijk! Voor ons de keus om weer terug te lopen naar de auto zodat we nog voor het donker terug zouden zijn in Mollymook. Onderweg terug zijn we nog een hoop andere locals tegen gekomen, waaronder een hoop hagedissen, giant vliegen, een bijna 1,5 meter lange Varaan en op de terugreis zelfs nog een Walibi.
Aan het einde van de dag voel ik me erg moe (kan ook door die vele bloedzuigers komen ) maar het was vandaag weer een dag die ik nooit zal vergeten.
Ice, bedankt voor deze ervaring, hij was echt geweldig!
____________________________________________________________________________
Al eerder hadden we geschreven over de sportgekte in Australie, en nu kan je geen tv of radio aanzetten of het gaat over de OS.
Maar ook op kleinere schaal wordt fanatiek gesport en vandaag waren er zwemwedstrijden die georganiseerd werden door de school.
Jonathan en Harm deden mee aan verschillende zwemafstanden en stijlen namelijk:
50 meter freestyle
25 meter freestyle (alleen Harm)
50 meter schoolslag
50 meter rugcrawl
50 meter vlinderslag (alleen Jonathan)
50 meter freestyle relay (alleen Jonathan)
Een heel programma dus, en niet zonder succes.
Diverse prijzen werden er gewonnen door onze kanjers. De fans, bestaande uit Ome Johan, Fiene en IJsbrand keken net zo trots als verbaasd toen Harm naar podium plek zwom bij de 50 meter freestyle.
Jonathan zat nog net naast het ereschavot en voelde de druk om ook wat te halen opkomen , terwijl Harm in de volgende wedstrijd, op een ontspannen manier aan de sart verscheen en bij de rugcrawl zelfs een eerste plaats haalde.
Voor Jonathan een signaal een tandje bij te schakelen en dat lukte prima op zijn favoriete onderdeel namelijk de 50 meter schoolslag.
Geconcentreerd begon hij , in een pittig veld met diverse ervaren wedstrijd zwemmers, aan zijn jacht op een ribbon , en hij eindigde op en nette 3e plek. Daarna zelfs nog een prijs op de 50 meter vlinderslag. Harm kwam nog met prijzen terug op de schoolslag en 25 meter freestyle.
Jonathan dus twee keurige prijzen en Harm zelfs 4 keer op het podium.
Een hele leuke sportieve dag om op terug te kijken en de foto’s van de trotse winnaars wilden we jullie natuurlijk niet onthouden.
___________________________________________________________________________
Afgelopen week nam Ome Johan de kinderen mee naar de dierentuin. Een leuk dagje uit, en niet als laatste ook voor Ome Johan.
Heel wat “native” dieren gezien, gevoerd en vast gehouden. Favo bij Johan waren de kangaroetjes. En dit was ook geheel wederzijds.
Dat kwam vooral omdat er eten mee gemoeid was, maar ook omdat Johan echt de tijd nam om zijn nieuwe vrienden te leren kennen.
Fiene was vooral trots en blij dat ze een echte slang om haar nek kreeg.
Een flinke python die ze met tegenzin weer terug gaf aan de oppasser. Harm was verliefd geworden op de wombat en Jonathan is natuurlijk van ieder dier een vriend. Weer een heerlijk dagje uit voor de kinderen en hun suikeroompje.
____________________________________________________________________
Soms heb je een leuk moment, of een leuke dag, maar wij hebben het geluk een hele week lang leuke dingen gehad te hebben.
We hebben hele goede swell gehad, en IJsbrand heeft op surfspots gesurft waar hij eerder alleen van kon dromen. Jonathan probeerde ook nog een golfje mee te pikken en ziet er uit als een echte surfdude. We hadden visite in de tuin van een paar possums. Een hebben we alvast Gizmo gedoopt. Ze zaten gezellig in de tuin terwijl wij even een borreltje deden. Altijd leuk om wat lokale bewoners te ontmoeten natuurlijk, en als ze een buideltje hebben is het wel gelijk heel Ozzie. Toen kwam ook de IJsco man nog langs. Altijd feest natuurlijk, en de vriezer weer helemaal afgeladen!!
Ome Johan heeft weer punten gescoord door 3 dozen overheerlijk IJs te kopen voor de kinderen..n we hebben met de jongens heerlijk op strand gesport met de jongens. Verspingen, hinkstapsprong en natuurlijk veel rennen.
Maar een topper was wel het bakje wat we gedaan hebben bij de haven.
Heerlijk gebak, mooi uitzicht, goed gezelschap en ook de tijd om lekker te blijven hangen.
Een ontspannen week met nog veel meer leuke dingen zoals, snorkelen, wandelen, zon, zee, prijzen bij bingo en poker avonden,Triathlon, Kappertje, enz enz.
Kortom een top week
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover, ik mocht als buitenstaander de trots van Mollymook en omstreken, de berg die in 1770 door James Cook himself was opgevallen tijdens zijn tochten langs de Australische kusten, beklimmen. James Cook noemde deze imponerende berg de ‘ Pigeon House’
Toen wij ‘s ochtends op tijd aankwamen aan de voet van deze berg wist nog niemand hoe we de top zouden bereiken, want een eerdere poging van de familie Schaap had nog niet tot de top geleid. (commentaar Marja: Dat was vorig jaar februari 2009, toen was Fiene pas anderhalf.....!! En IJsbrand net geopereerd aan een hernia jaa!! ) Met goede moed begonnen de jongens en zelfs Fiene aan de eerst klim, ik moet zeggen dat ik me blijf verbazen hoe goed de conditie is van de jonge Schaapjes! Zonder gezeur en gesteun renden Harm en Jonathan het eerste stuk omhoog, gevolg door Fiene die onvermoeibaar achter haar grote broers aanliep en daarbij niet geholpen wilde worden door haar ouders omdat ze zoals ze het zelf zegt: “Meisje zelf doen”
Na de eerste klim hebben we even een pauze genomen. Hierna werd het al flink warm, maar gelukkig liepen we redelijk in de schaduw van de bomen die op deze indrukwekkende berg groeien. Na de tweede klim kregen we de top al in het oog, maar voordat we daar aankwamen moesten we eerst nog een aantal trappen beklimmen. Na deze laatste beproeving kwamen we eindelijk aan op de top van de machtige Pigeon House Mountain! hier werden we getrakteerd op een van de mooiste uitzichten die ik ooit heb gezien, aan de ene kant zag je het strand, en voor de rest zo ver als je kan kijken alleen maar bergen die nog ongerept vol met bomen staan. Weer een van de grandioze uitzichten die wel ontelbaar lijken op dit gigantische mooie continent.
Na lang van het uitzicht te hebben genoten en na een hoop foto’s te hebben genomen was het weer tijd voor ons om weer terug te keren naar de bewoonde wereld. Nog snel nog een keer achterom kijken en dan weer de loodzware tocht naar beneden lopen. Nu werd het voor Fiene wel erg zwaar, maar gelukkig had ik een goed idee om mijn rugtas als stoel voor haar te gebruiken, waar ze meer dan bescheiden van wist te genieten.
Na een tocht van in totaal 4 en een half uur kwamen weer terug bij de auto.
Mijn diepe respect voor de jongens, helemaal zelf zijn ze zonder te zeuren naar de top en terug gelopen, ik heb er weer 2 helden bij!
Na deze fantastische wandeling snap ik nu nog beter waarom IJsbrand en Marja naar dit ontzettend mooi land zijn verhuisd. Het is hier echt super mooi. De natuur is nog ongerept, dus zoals het bedoeld is en het weer is hier echt fantastisch!
IJs en Marja: ik snap jullie keuze volkomen, en ik moet snel weer terug komen om dit land verder te ontdekken. Maar dan neem ik mijn grote liefde mee en blijf ik langer.
Beste mensen in Nederland, Australië is geweldig, neem dat maar van me aan.
____________________________________________________________________________
Eigenlijk wilden we dit stukje in het weekend plaatsen....maar toch maar nu gedaan. Gisteren werden wij aangenaam verrast door een postpakket. De stickers met ‘Heutink’ verraadden enigszins de afkomst, maar ooooo, wat is het leuk om kadootjes uit te pakken! Allemaal zorgvuldig ingepakt door Sanne, met voor iedereen een zorgvuldig geschreven kaart. Echt heel goed gedaan meisje! Jonathan en Harm kregen een film, over tijgers, genaamd: Two Brothers. Wat toepasselijk!
Fiene kreeg een box met drie dvd’s, van de Snorkel. Bij Ome Johan sprongen spontaan de tranen in de ogen, bij het horen en zien van zoveel jeugdherinneringen...! Grapje Johan...! Nu kan het nog...! Zoals op de foto goed te zien is, houdt IJsbrand angstvallig zijn zak chocotoffs op veilige afstand van ons, en heeft ze ook in de vriezer verstopt. Jammer voor hem kwam ik daar vanmorgen achter!! Zelf kreeg ik vier CD’s van Il Divo, die voor ons een speciale betekenis hebben, want die muziek draaide de moeder van IJsbrand graag. Bedankt Jolanda! Echt heel fijn. Zaterdag is een speciale dag, dan is het twee jaar terug dat moeders is overleden, en we zullen veel aan haar denken. Niet dat we dat normaal gesproken niet doen, maar deze weken zijn toch weer anders. Soms voelt het net alsof het een paar maanden geleden gebeurd is, het is confronterend hoe snel de tijd gaat...
Zoals jullie waarschijnlijk weten, staat IJsbrand niet graag in de belangstelling. Vandaar dat hij bij het stukje van ‘ Een top Week’ heeft verzuimd te vertellen, dat hij afgelopen week bij twee instellingen is aangenomen als oproepkracht! Eén bij Sarah Claydon Retirement Village, een verzorgingstehuis voor bejaarden, en één bij een gezinsvervangend tehuis voor mensen en kinderen met een verstandelijke handicap. Hartstikke goed schat, we zijn allemaal apetrots op je! Ik hoop dat iedereen dit snel leest, want het zal mij niet verbazen, als hij stiekem dit stukje gaat verwijderen.
Maar ik weet hoe jullie allemaal met ons meeleven, en vond dat dit toch wel een vermelding waard was. Misschien is het een goed idee om de laptop even te verstoppen? En te zeggen dat Fiene hem heeft kwijtgemaakt? Lieve groetjes!!
_______________________________________________________________________
Het is stil in huize Schaap. Net terug van Sydney om onze Johan naar het vliegveld te brengen. De jongens baalde als een stekker vanmorgen en ook wij hadden het niet zo naar ons zin. We hebben een heerlijke maand gehad met Johan over de vloer en hij heeft duidelijk laten weten dat hij het ook heerlijk heeft gehad. Fiene had het eigelijk pas door toen we van het vliegveld weg gingen, en bleef maar herhalen dat Johan kwijt was, en dat ik dus nog niet weg moest rijden. Vandaag een beetje lastig met afscheid nemen, maar we hebben er heerlijke herinneringen bij. Gister hebben we een bye bye BBQ gehouden en super lekker gegeten. Vanmorgen gingen we Marja naar haar wek brengen en daar was nog een verassing voor Johan. Hij kreeg een schort mee en kreeg nog een thick shake mee, maar die moest die zelf maken (omzet van de deli gaat zeker zakken nu Johan weg is ;-). Gister bij de Bingo werd Johan ook uitgezwaaid en kreeg nog een paar flinke pakkerds van vriendinnen (70+). Leuk om te merken dat meerdere mensen hem hier ook waarderen, dat is ook niet moeilijk want het is een topper natuurlijk. Nu gaan we aftellen tot de volgende keer dat ie langskomt, en dan samen met Leonie. Dat is dit jaar nog en dat is natuurlijk erg gaaf. Laat dit ook een waarschuwing zijn voor mensen op reis gaan. Het is niet alleen besmettelijk (Pia) maar het is ook nog eens verslavend!
No drama’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten