Afgelopen woensdag, 29 augustus ging onze Jonathan met zijn klas op excursie. Drie dagen, twee nachten, naar Canberra. Het werd extra stil in huis, omdat IJsbrand ook op reis is! Harm werd trots de man van het huis, Fiene nam haar taak ook met verve op, en bemoeide zich nog extra met van alles en nog wat. Dat kwebbelmondje staat niet stil. Je kan goed merken dat ze weer volledig is hersteld van haar griep/koorts/oorontsteking. Maar goed, we dwalen af!
We waren bij Jonathan. Woensdagochtend erg vroeg (zeker voor mij) zette ik hem af bij school. Een knuffel kreeg ik in de auto, vanzelfsprekend niet in het bijzijn van zijn klasgenoten. Zucht. Hij wordt écht groot nu.
Er stond van alles op het programma. De eerste dag gingen ze naar het Australian Institute of Sport, Cockington Green (een soort van Madurodam) en een War Memorial Tour.
Donderdag was een volle dag, met o.a. een tour naar het Parliament House, Black Mountain Tower en het National Museum. 's Avonds werd er gebowld, volgens Jonathan het leukste van de drie dagen :-)
De laatste dag, vrijdag gingen ze in de ochtend naar het Questacon en het Canberra Deep Space Centre.
Toen ik Jonathan van de bus haalde vanavond, zag ik een jongen die wel zes centimeter langer leek geworden. Een bleek, verstreken gezichtje, maar met stralende ogen. Hij had het heerlijk gehad. Al het schone ondergoed en sokken bleken nog in zijn tas te zetten, dus zijn eerste gang thuis werd naar de douche. Na het eten, volop met verhalen, nog even foto's gekeken, en toen echt naar bed.
Morgen vraag ik hem om een klein stukje aan dit verhaaltje toe te voegen.
Zo is het eerste schaapje weer thuis. Het Grote Schaap komt zondagmiddag aan, en dan zijn we weer compleet. Tot die tijd draai ik nog heerlijk zonder commentaar Il Divo, lekker keihard. Behalve als de kinderen slapen natuurlijk :-)
Hier is een aanvulling van Jonathan:
Het was echt superleuk in Canberra. Bowlen vond ik echt het leukst. Voor mijn part had ik in plaats van alle andere dingen steeds gebowld. Ik nam een hele snelle aanloop alsof ik in de Olympische Spelen aan het rennen was. En toen kegelde ik zo alle pins om. In het National Museum had je echidna hersens, kasuaries drumsticks, een paardenhart van een bekend Australisch paard (het snelste ooit). Het hart woog wel 6.35 kilo en er waren nog veel meer andere griezelige dieren op sterk water. Het was echt heel erg leuk! Ik kan niet wachten tot volgend jaar. Groetjes van Jonathan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten